Wist je dit? Vandaag, zaterdag 6 februari, is het Pisco Sourdag! En laat dit nou een van mijn favoriete drankjes zijn. Een aantal jaren geleden was ik in Zuid-Amerika, daar is de Pisco Sour het meest geschonken aperitief. Sindsdien ben ik verliefd op deze cocktail.
Anyway, vandaag dus Pisco Sour Day, dé aanleiding om meer over dit drankje te willen vertellen. En wie kan dat als de beste? Katinka Lansink Dodero van cevicheceviche is hiervoor de aangewezen persoon. Zij is namelijk gecertificeerd Pisco Specialist. Bovendien komt binnenkort haar kookboek uit: Mi Casa Peru (met nog 3 Pisco Sour recepten!). Lees haar verhaal…
Pisco wordt gemaakt van druiven
Pisco is een puur druivendestillaat (sterke drank), gemaakt van vers gefermenteerde druivensap of most, half gefermenteerde druiven, zonder de schillen en takjes. Er worden geen gisten of suikers toegevoegd, omdat het suikergehalte van de druiven hoog genoeg is en voldoende gisten bevat. De pisco wordt in één ronde gedestilleerd tot een alcoholpercentage van 42%. Vervolgens rijpt hij uiterlijk zes maanden in grote tanks die geen invloed op de smaak, geur of kleur hebben. Omdat er niets toegevoegd wordt en de pisco niet rijpt in eikenhouten vaten is de smaak van de druiven leidend. Hier wordt veel aandacht aan besteed en er zijn dan ook acht druivensoorten waar verschillende soorten pisco’s van worden gemaakt.
Van wijn naar pisco
Maar hoe is het allemaal begonnen? De geboorte van pisco startte met het koninklijke besluit van Karel I van Spanje dat de Spanjaarden op hun reis naar ‘de nieuwe wereld’ (Latijns-Amerika) ladingen wijnstokken op hun schepen mee moesten nemen. Ze konden immers niet zonder hun geliefde wijn konden komen te zitten. In Lima (hoofdstad van Peru) werden de eerste wijngaarden opgezet om niet veel later te verhuizen naar de meer zuidelijke Ica-, Pisco- of Yumayvallei waar het klimaat en de grond geschikter waren. Wat eerst wijn moest worden werd uiteindelijk pisco.
Vallei, vogels en amfora’s
Het woord pisco is afkomstig uit de volkstaal ‘Quechua’, waarin pisku de naam is van een kleine vogel. Omdat deze vogel heel gewoon was in een bepaalde vallei in Peru, heette deze vallei Pisko en zijn bewoners Piskos. De mensen uit deze vallei waren bekwame pottenbakkers die ook de amfora’s (een klassiek Griekse kruik met twee oren die onderaan in een punt uitloopt) produceerden waarin de eau-de-vie werd bewaard. Deze amfora kregen ook de naam piskos. Pisco is ook de havenstad, van waaruit de drank verscheept werd en uiteindelijk werd de gedestilleerde drank ‘Aguardiente van Pisco’ genoemd. Aguardiente is de Spaanstalige verzamelnaam voor alcoholische dranken met een percentage van 40 tot 45 procent alcohol. Dat de naam van pisco terug te voeren is naar een vogeltje is overigens niet zo gek; als je er teveel van drinkt ga je vliegen.
Peru: de bakermat van pisco sour
Het kon niet uitblijven dat er met de pisco een heerlijke cocktail gemaakt zou worden. De pisco sour werd voor het eerst in 1920 in de Morris bar gemaakt. Gelegen in het historische centrum van Lima was dit een chique verzamelplek voor de upperclass en Engelssprekende buitenlanders. Victor Vaugh Morris el Gringo, de Amerikaans eigenaar van de bar, bedacht de cocktail als variant op de whiskey sour. De sour verwees naar de citroen die erin zat. Morris voegde pisco en limoen samen en dat was de geboorte van de pisco sour. Een kleine tien jaar later werd de cocktail verfijnd door eiwit en angostura bitter toe te voegen. Dit is tot op de dag van vandaag de pisco sour zoals we hem kennen. De meest gedronken pisco cocktails zijn pisco sour, chilcano de pisco en maracuja sour. Maar pisco sour is cocktail nummer één in Peru en heeft zelfs een nationale feestdag: de eerste zaterdag van februari. Niet gek bedacht hè, door een gringo?!
Mijn kookboek: Mi Casa Peru
Ik, Katinka Lansink Dodero, ben half Peruaans en breng met workshops de Peruaanse keuken naar Nederland. Mijn kookboek ‘Mi casa Peru’ komt in april uit en staat vol met recepten en achtergrondverhalen. Pisco sours zijn onlosmakelijk met de Peruaanse cultuur verbonden. Echter, overal op internet kun je goede recepten voor pisco sours vinden, dus ik vond dat geen toegevoegde waarde geven voor mijn boek. Een hele inventieve cocktailshaker, Martin Eisma (@stirredovershaken), heeft maar liefst acht niet traditionele cocktails voor mijn boek bedacht. Hier moet je nog even op wachten, maar voor nu alvast het recept van de meest iconische en kenmerkende cocktails van Peru. Immers… geen Pisco Sour, geen glorie:
Ingrediënten voor 2 cocktails
- 100 ml pisco acholado (suggestie: pisco 1615)
- 40 ml vers limoensap
- 40 ml sucre de canne (Monin, Gall & Gall)
- 3 eiwitten
- 15 ijsblokjes
- 3 druppels angostura bitter
Stap 1
Koel het glas door er 5 ijsblokjes per glas in te doen.
Stap 2
Doe de pisco, limoensap, sucre de canne en eiwit in een cocktailshaker en schud gedurende 15 seconden.
Stap 3
Voeg 10 ijsblokjes toe aan de mix en schud opnieuw gedurende 15 seconden. Haal de ijsblokjes uit de glazen. Giet de vloeistof (zonder ijs) in de glazen, je krijgt een vloeistof met schuim erop (net als bier). Voeg drie druppels Angostura toe aan het glas.
Meer weten?
Wil je meer weten over de Peruaanse gastronomie, waar je ingrediënten kunt kopen en welke Peruaanse restaurants ik aanbeveel? Of wil je mijn boek reserveren? Check dan mijn cevichepedia: www.cevicheceviche.nl
Credits foto pisco sour: @ Anne Stokvis
Geef een reactie