In Raqqah heb je bij mijn weten geen restaurants met wijnkaarten om van te watertanden. In Parijs wel! Reden genoeg dus om de hoofdstad van Frankrijk met zijn raffinement als reisdoel te verkiezen boven die van het vreugdeloze kalifaat van IS met zijn geweldsorgieën.
In hoeverre Parijs, zoals Ernest Hemingway beweerde, a moveable feast is, laat ik in het midden. Dat het onverminderd de verplaatsing waard is voor feestelijk tafelen, staat echter buiten kijf. In wijnrestaurant Les Climats op de Rive Gauche bijvoorbeeld.
Walhalla
Fransen mogen notoir eenkennig zijn bij de invulling van hun wijnkaarten, ze kunnen wel putten uit een aanbod van eigen bodem om u tegen te zeggen. Welk wijngebied het meest Frankrijk symboliseert? Voor mij is dat de Bourgogne. Gecompliceerd, vaak onlogisch en verwarrend, maar wel uniek van smaak in rood én wit. Nergens anders zijn terroir en tradition immers zo nauw met elkaar verbonden als hier.
Op de wijnkaart van Les Climats draait letterlijk alles om diezelfde Bourgogne. De naam zegt het eigenlijk al. Deze nog maar een paar jaar bestaande zaak met zijn opvallende art nouveau interieur en zijn begin 2015 verworven Michelinster is een walhalla voor Bourgogneliefhebbers. Een must. Je krijgt er te maken met de uit de hand gelopen verzamelhobby van Carole Colin en Denis Jamet. Hun collectie omvat circa 1600 wijnen van 250 producenten. Rood en wit, maar ook crémant, rosé en moelleux. Duur? Dat beslis je zelf. Prijzen per fles lopen namelijk uiteen van 17 (ja, echt!) tot 7636 euro (tja, ook echt…).
Ook per glas
Kun je niet kiezen uit het overweldigende aanbod op de grote kaart? Sluit dan snel vriendschap met de even kundige als ‘normale’ sommelier Franck-Emmanuel Mondésir en laat hem wat aanbevelen. Of bekijk de kleine kaart Quelques-uns de nos vins met tal van wijnen per glas plus de maandelijkse selectie flessen. Prijzen per glas variëren van circa 10 euro tot ruim over de 500 voor een Grand Cru als Romanée-Saint-Vivant 1991 van Domaine de la Romanée-Conti. Dergelijke toppers, die uiteraard niet zo snel leeg gaan, worden geserveerd met het CORAVIN systeem zonder dat de kurk eruit moet.
En het eten? Wat mij betreft, verwend als ik ben door wat sterrenkoks in Nederland presteren, is dat degelijk zonder echt origineel of opwindend te zijn. Eerder braaf dan brave, om zo te zeggen. Heel klassiek Frans en duidelijk ondergeschikt aan de wijn. Misschien is dat ook wel goed. Want voor die unieke Bourgognekaart geldt ondubbelzinnig: vaut le voyage. Naar Parijs dus. Juist nu!
wat een leuk nieuwsgierig makend artikel